poniedziałek, 14 maja 2012

Charakterystyka - Czcibór I

   Czcibór, brat Mieszka i Wojsława, syn Siemomysła i wnuk Lestka osiadł na stolcu Lachów w 945 roku za sprawą interwencji Igora Rurykowicza, kniazia Rusi Kijowskiej po śmierci bezdzietnego Włodzisława.
Najmłodszy z braci zawsze mocno związany był z obyczajami i religią przodków, czym zjednał sobie przychylność nie tylko kniazia Rusi, ale i kapłanów Roda- Raroga. Porzucił on więc namiestnictwo pomorskie i, wraz ze swą drużyną, przeniósł się na dwór w Peremyszlu.
Wykształcenie zdobyte staraniami swego ojca i naturalna charyzma pozwoliły mu w krótkim czasie zjednać wszystkich możnych Leśni. Nieliczne przejawy buntu, wybuchłego w 946 roku, przeciwko kniaziowi z wrogiego kraju Polan Czcibór zgniótł ściągając do kraju czeskich rycerzy banitów walczących w rebelii Drahomiry. Tym jednym posunięciem Czcibór nie tylko rozprawił się z wewnętrzna opozycją, ale też umocnił, i tak znaczne już, siły Leśni. W dniu stracenia ostatnich buntowników drużyna kniazia składała się z 2000 wojowników lędzierskich, pruskich, wiślańskich i mazurskich, 900 najemnych Waregów, 400 Czechów i 200 Polan z pierwotnej drużyny kniazia.
Wzrost potęgi brata nie umkną Mieszkowi, ani też synowi jego byłego stronnika Igora, Światosławowi I. Któryś z nich, choć nie ma pewności który, w 954 roku, zaaranżował nieudany zamach na kniazia Leśni w wyniku którego władca stracił lewe oko. Nie chcąc ryzykować wojny na dwóch frontach cały incydent puszczono płazem, choć wśród możnowładców państwa Lachów zawrzało. Wiele trudu kosztowało uspokojenie nastrojów w państwie które właśnie organizował na nowo.
W latach 949-960, na rozkaz kniaziowski, państwo pokryła sieć dróg z drewnianych bali, nad rzekami przerzucano mosty, rozbudowywano grodziska i lokowano nowe na niezależnym prawie czerskim powstałym przy ponownej lokacji Czerska po pożarze z 947. W wielu świętych miejscach zbudowano kamienne świątynie z rzeźbionymi posągami Roda, Preuna, Dażbóg, Czarnogłowa, Walesa, Makoszy, Swarożyca i innych. Największym, jak sam mawiał, jego sukcesem była jednak budowa sieci stacji konnych dla posłańców, co pozwalało przekazywać wiadomości w niewiarygodnie szybkim czasie – rozkazy wydane w Peremyszlu docierały do pruskiego Truso w dwa zaledwie dni.
Czcibór, do 962 roku, miał dwie żony, Małusze i Świebore, trzy konkubiny, dwóch synów, Bogumił i Długomił, z prawego łoża. Młodszego, Bogumiła , kniaź przeznaczył na służbę bogom, zaś Długomił miał w przyszłości przejąć stolec kniaziowski. Starszy z synów zmarł na duszności dziecięce, więc Bogumił został jedynym spadkobiercą ojca.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz